Lange tijd is gedacht dat inzichtgevende (‘psychodynamische’) psychotherapie en autisme niet verenigbaar zijn. Psychotherapie houdt in dat je beter leert wie je zelf bent en waarom je zo voelt, denkt en je gedraagt als je doet. Hier kom je langzaamaan achter door zogenoemde inzichtgevende gesprekken met je psychotherapeut. Deze zelfkennis is een enorme steun in je dagelijks leven. Het geeft je de middelen om je zelf beter te sturen en handhaven in je persoonlijke omgeving en in de maatschappij. Dit geldt voor mensen met en zonder autisme. Naast autisme hebben veel mensen ook last van een verkeerd zelfbeeld en/of stemmingsproblemen, die ontstaan zijn in hun kinderjeugdtijd, vaak in samenhang met het autisme omdat zij door hun autisme nooit goed begrepen en behandeld zijn. Psychotherapie kan dan helpen om wat prettiger met jezelf om te gaan (acceptatie, positiever zelfbeeld) en je makkelijker aan te passen aan bepaalde omstandigheden of personen (werk, relaties). Tot slot kan iedereen, ook mensen met autisme, last hebben van allerlei psychische problemen.
Anderzijds is het echt nodig dat de maatschappij zich aanpast aan mensen met autisme (en elke vorm van anders-zijn). Dan spreken we over ‘inclusiviteit’, wat zeggen wil dat we vinden dat iedereen erbij hoort, hoe anders (dan de norm) die persoon ook is.
Psychotherapie en ambulante begeleiding liggen in elkaars verlengde.